دفاع از قدس؛ وظیفه جهان اسلام با تأسی به سیره نبوی

رجوع به سیره نبی مکرم اسلام در مبارزه با تعدی گران و دشمنان اسلام کافی است برای اینکه اثبات شود، دفاع از قدس و برهم زدن این نقشه شوم دشمنان اسلام، وظیفه آحاد امت اسلامی است.

خبرگزاری مهر، گروه دین و اندیشه_علی کریمی: در عصر کنونی ما تا آنجا که اذهان و افکار مردم جهان به یاد دارند در صدر یا مابین اخبار روزانه جهان ، خبر تعدّی وتجاوز صهیونیست ها و اسرائیل غاصب به حقوق مسلمانان وجود داشته است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

اما این روزها این دشمنان قسم خورده ی اسلام و دیانت بی شرمی و وقاحت را از سر گذرانده و با تصمیمی احمقانه و عاجزانه قدس را پایتخت اسرائیل کثیف اعلام نموده اند.

در این مقال و مجال بر آن هستیم که بگوئیم دفاع از قدس و برهم زدن این نقشه شوم دشمنان اسلام ناب، وظیفه آحاد امت اسلام است، چرا که به نصّ قرآن کریم رسول خدا الگوی همیشه و جاودانه هر مسلمانی است و در سیره آن حضرت، مبارزه با تعدی گران و دشمنان اسلام، آنجا که پر رویی و عناد و عداوت را به سر حد کمال می رساندند وجود داشته فلذا اگر پیامبر مکرم اسلام(ص) «الیوم» حضوری دنیوی داشتند و در قید حیات دنیوی بودند، قطعاً از قدس و موقعیت مسلمانان فلسطینی دفاع و حمایت می نمودند. حال اینکه عده ای خود را خادم حرم نبوی دانسته و مخالف سیره نبوی اقدام می کنند، خود جای سوال دارد که این چه رسم مسلمانی است؟

اکنون به عنوان شاهد به بررسی برخی موارد از سیره ی آن حضرت می پردازیم که با دشمنان متجاوز اسلام برخوردهایی سرسختانه داشته اند، البته شایسته است به شرح این نکته بپردازیم که آنچه در ادامه از سیره ی نبوی(ص) بعنوان مبارزه با یهود یاد شده است و به آن استناد گردیده است، مبارزه آن حضرت با یهودیانی بود که به اوصافی چون « تجاوز به حقوق اسلام و مسلمین»، «تعدّی به آحاد امت اسلامی»، «پایبند نبودن به تعهداتی که نسبت به حکومت اسلامی داشتند» موصوف بودند و به طور کلی با یهود یاغی و سرکش مصاف می نمودند و در جنگ ها آنها را شکست می دادند والّا پر واضح آن دسته از یهودیان که در کمال احترام و ادب به آیین خود بوده و احترام وحریم امت و حکومت اسلامی را حفظ نموده و از تجاوز و دست اندازی به اموال و بلاد مسلمین خودداری می کردند، همیشه مورد احترام و حمایت نبی عظیم الشان اسلام بودند، کما اینکه اکنون آن دسته از یهودیان که در کشور ایران اسلامی زندگی مسالمت آمیزی با مردم دارند هیچ گاه داخل در حکمی که به صهیونیسم و اسرائیل غاصب تعلق می گیرد نبوده و حساب اینچنین یهودی که حفظ حرمت مسلمان می کند از اسرائیل و یهود حامی اسرائیل جداست و جهان اسلام همیشه با تأسی به سیره ی نبوی(ص) با یهود داخل در صهیونیسم تا قیام قیامت و تا نابودی اسرائیل سر ستیز و مبارزه دارد.

غزوه بنی قنیقاع

غزوه بنی قَینُقاع، اولین جنگ پیامبر اسلام(ص) با یهودیان مدینه بود. این جنگ با قبیله یهودی بنی قنیقاع درگرفت که پیمان خود را با پیامبر(ص) شکستند و طی غزوه‌ای محاصره، تسلیم و تبعید شدند.دلائل جنگ پیامبر مکرم اسلام با یهودیان بنی قنیقاع بسیار قابل تأمل است ، چرا که بی شرمی یهودیان و برخورد با شدت و حدّت پیامبر مکرم اسلام را به خوبی نشان می دهد. این دلائل عبارت اند از :

۱- پیامبر پس از بازگشت از بدر (رمضان سال دوم هجرت)، بنی قینقاع را در بازارشان گرد آورد و از آنان خواست که از شکست قریش عبرت گیرند و اسلام آورند؛ یهودیان در پاسخ گفتند که آنان جنگاورند و مانند قریش تن به شکست نخواهند داد.

۲- زنی مسلمان، به قصد فروش شیر یا خرید زیور به بازار بنی قَینُقاع رفت و زرگری یهودی به او اهانت کرد و او را به سُخره گرفت. مسلمانی به پشتیبانی زن، زرگر را کُشت و خود در دم به دست دیگر یهودیان کشته شد؛ خبر به پیامبر رسید و او مصاف آراست.(۱)

این موارد به وضوح می رساند که پیامبر عظیم الشأن اسلام هرگاه می دید که امت اسلامی ویا حتی احدی از مسلمانان مورد ظلم وتعدی آن هم توسط دشمنی چون یهود متجاوز قرار گرفته است با تمام قدرت در مقابل این ظلم و تعدی می ایستاد . حال باید پی برد که اگر امروز پیامبر در جمع ما بود و می شنید شهری از بلاد مسلمین آن هم مانند قدس شریف ، مورد غصب و تجاوز دشمنی چون صهیونیسم قرار گرفته است ، چه برخورد و واکنش عظیم و شدیدی نشان می داد ؟!

جنگ خیبر

غزوه خَیْبَر از غزوات پیامبر مکرم اسلام  برابر یهودیان منطقه خیبر که در ماه محرم سال ۷ هجری قمری آغاز شد و در ماه صفر با پیروزی مسلمانان پایان یافت. شکل‌گیری این جنگ به این سبب بود که یهودیان خیبر به یهودیان اخراج‌شده از مدینه پناه دادند و برخی از قبایل عرب را برای جنگ با مسلمانان تحریک کردند. لذا خیبر به نقطه و کانونی برای خطر و توطئه علیه امت اسلامی تبدیل شد و سرانجام با رشادت و شجاعت شیرخدا ،امیرمومنان ، علی بن ابی طالب (ع) ، یهودیان با زبونی و خواری شکست خورده و تسلیم لشگر اسلام شدند.(۲)

اکنون سخن این است که اسرائیل غاصب و ظالم، سرنوشت آباء و اجداد خویش که یهودیان اسرائیل صفت بودند در غزواتی نظیر: بنی قنیقاع و خیبر و یا بنی نضیر را نصب العین خویش قرار داده و از خرابه های موجود از قلعه خیبر درس بگیرد و بداند که امت اسلامی و بخصوص ایران اسلامی و سرافراز اگر اراده کنند و اگر این بازی های مضحکانه و بی شرمانه صهیونیستی  مانند اعلام قدس به عنوان پایتخت اسرائیل را تمام نکنند بار دیگر همچون زمان رسول مکرم اسلام (ص) این شجره ی خبیثه ی ملعونه، به نام اسرائیل و صهیونیسم را از ریشه در آورده و سوزانده و خاکسترش بر باد خواهد داد . ان شاء الله تعالی.

پی نوشت ها :

۱- ابن اسحاق، سیرت رسول اللّه، ج۲، ص۵۶۱. ابن هشام، سیرة النبی، ج۲، ص۶۳۲. واقدی، کتاب المغازی، ج۱، ص۱۲۷

۲- ابن هشام، السیرة النبویة، چاپ مصطفی سقا، ابراهیم ابیاری و عبدالحفیظ شلبی، قاهره ج۴ ص۲۶۶ //محمد بن عمر واقدی، کتاب المغازی، چاپ مارسدن جونز، لندن ۱۹۶۶ ج ۲ ص۴۴۱

منبع: مهر

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۹۸۶۸۱۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

مسجد و هویت‌بخشی به محله

به گزارش گروه پژوهش خبرگزاری علم و فناوری آنا، ارتقا و رسیدگی به فضاهای عمومی  به ارتقا هرچه بیشتر زندگی عمومی در شهرها و محله‌ها می‌شود مساجد یکی از فضاهای عمومی هستند که با درگیری هرچه بیشتر شهروندان باعث هویت بخشی به شهر و محله می‌شود.  

محسن الويری (مدرس دانشگاه باقرالعلوم(ع)) در مقاله‌ای با عنوان «رويکردی تاريخی به مسجد به‌عنوان الگوی جامعه دينی و هويت‌بخش محله»  به این موضوع اشاره می‌کند که مسجد به معنی سجده‌گاه در اصطلاح شرعی به مکانی اطلاق می‌شود که برای نماز خواندن همه مسلمانان وقف شده باشد و مسجد علاوه بر مرکزیت برای عبادت، محلی برای نشان دادن هماهنگی بیشتر و همبستگی مردم برای رسیدن به اهداف الهی و انسانی است.

* مساجد و تاثیر آن برآداب شهروندی

 به زعم این پژوهشگر تاسیس مسجد از سوی پیامبر (ص) بلافاصله پس از ورود به شهر مدینه، تنها اقدامی نمادین برای نشان دادن جوهره عبودی جامعه و حکومت در اندیشه اسلامی نبود؛ بلکه با مروری بر متون دینی و تاریخی، چنین به نظر می‌آید که مسجد به عنوان نخستین فضای کالبدی شهری، الگو و ماکتی بود برای آنچه پیامبر (ص) در سطح کلان جامعه تعقیب می‌کردند.

یعنی پیامبر (ص) نخست الگویی از جامعه مطلوب و آرمانی اسلامی را در مقیاسی کوچک به نمایش گذاشتند تا مسلمانان ضمن یافتن نگاهی کلان نسبت به افق آینده، به تدریج و در فضای فراهم آمده در مسجد با احکام و معارف دینی آشنا شوند، متناسب با آموزه‌های دینی تربیت شوند و با آداب شهروندی در یک جامعه دینی انس بگیرند.

* مهمترین کارکرد مساجد

این پژوهشگر توضیح می‌دهد که بعدها مسلمانان با تأسی به پیامبر (ص) بنای شهرهای جدید مانند کوفه، بصره و قاهره را با ساختن مسجد آغاز کردند. مسجد از همان آغاز پیدایش در عصر پیامبر (ص) کارکردهای مختلفی داشت. مهمترین این کارکردها به رغم فراز و نشیبی که در گذار تاریخ یافته است، چنین است: کارکرد عبادی؛ کارکرد آموزشی؛ کارکرد فرهنگی و ارتباطاتی؛ کارکرد سیای و کارکرد اجتماعی.

الویری در ادامه این پژوهش توضیح می‌دهد که این کارکردها به ویژه با تکیه بر تجربه تاریخی، نمایانگر گونه‌ای خاص از تعامل بین انسان و خدا و نماد بیرونی جامعیت دین و تجسم جایگاه عبادت و علم به مثابه دو بال تعالی انسان ها در تفکر دینی است.

این پژوهشگر اینگونه جمع‌بندی می‌کند که جامه تحقق پوشیدن توسعه محله‌ای متناسب با باورهای دینی و ظرفیت‌ها و ضرورت‌های برخاسته از آرمان‌های نظام جمهوری اسلامی، نیازمند بازتعریف رسالت، نقش و کارکردهای مساجد محله با رعایت یکسانی‌ها و تفاوت‌های آن با مساجد جامع به ویژه از نظر گستره عمل بر اساس آموزه‌های دینی و ژرف‌کاری در تجربه تاریخی است و بر این اساس تمامی امور مربوطه به مساجد مانند معماری، اجزاء، کارگزاران، درآمدها و هزینه‌های آن نیز باید مورد بازنگری قرار گیرد.

گفتنی است، یافته‌های این پژوهش در همایش «همایش ملی مسجد و نظم اجتماعی در ایران» ارائه شده، این همایش توسط پژوهشگاه فرهنگ هنر و راتباطات اسفند ۱۴۰۲ برگزار شده است.

 

انتهای پیام/